زندگینامه آیت الله حائری دستجردی:

 حضرت آیت الله العظمی شیخ محمدرضا حائری دستجردی از علمای برجسته و صاحب رساله بود که در کربلا سکونت داشت. مزار او در یکی از حجره های ضلع غربی صحن مطهر حضرت سیدالشهدا(ع) (مقبره خاندان شیرازی) است. آیت الله شیخ عبدالجواد جبل عاملی می گوید:همراه آیت الله حاج آقاعطاءالله اشرفى اصفهانى (چهارمین شهید محراب) درس مکاسب مرحوم شیخ محمدرضا جرقویه اى مى رفتیم . مرحوم جرقویه اى در زندگى خود حالات و کیفیات بسیار خوبى داشتند.ایشان نسبت به دنیا. به حداقل از ضروریات اکتفاء مى کرد و با مرتبه خوبى که از مناعت طبع داشت پاکیزه مى زیست. ... خلوص نیت و جلب نظر خداوند متعال اسباب کار طلبه است. اینها با معیشت ساده بهتر به دست مى آید. تجربه هم نشان داده است که در زندگى ساده انسان فراغت بیشترى براى کمال مى یابد. اکثر بزرگان ما از این طریق به جائى رسیده اند. مرحوم جرقویه اى استاد بزرگ ما که داراى مراتب و کمالات خوب و عادات بالایى بود، از نظر زندگى مادى بسیار در فشار و تنگدست مى زیست .(مجله حوزه، ش 15، ص 27 ـ 34) زندگی نامه آیت الله العظمی حائری دستجردی در کتاب تراجم الرجال، تألیف سید احمد حسینی، جلد 2، صفحه 693 تا 695 آمده است. ترجمه آن را بدین قرار است: شیخ محمدرضا بن محمدتقی فرقانی جرقویی اصفهانی حائری در جرقویه ـ از توابع اصفهان ـ در سال 1305ق تولد یافت و در آنجا خواندن و نوشتن را آموخت. پس از درگذشت پدر در سال 1318ق راهی اصفهان شد. صرف، نحو، ادبیات و تجوید را نزد آخوند ملامحمد ورزنه ای و میرزا اسدالله کمال آبادی[1][1] و ملامحمد حسین دهنوی و سید محمد کلوشادی، کتابهای قوانین الاصول و شرح لمعه را نزد سید مهدی درچه ای و میرزا احمد مدرس اصفهانی، کتابهای رسائل و مکاسب را نزد آخوند ملاعبدالکریم جزی، علوم ریاضی و عقلی و تفسیر را نزد آخوند ملامحمد کاشی و بخشی از طب قدیم را نزد صدرالاطباء و میرزا ابوالقاسم احمدآبادی فرا گرفت .                     (( برگرفته از سایت دستجرد  ))